Yalnızlık

Allah'a mahsus derler, saçma. 

Yalnızlık bir kader değil, bir seçimdir.

Bulamadım derler. Aradığım aşkı bulamadım. "O"nu bulamadım. Mutlu olamadım. Şans işte. Kısmet değilmiş. Benim de kaderim buymuş. Yalnızlığa mecbur kaldım.

Hepsi masal, hikaye.

Hayatta kimse hiçbir şeye mecbur olmaz.

Seçim yaparsın. Kendi seçimlerinin sonuçlarını yaşarsın. Ve bunlar "mecburiyet"  değildir.

Ha sen öyle görürsün, kendini kandırırsın, eyvallah. Bunu "mecburi yalnızlık" olarak adlandırırsın, ona da eyvallah.

Ama arada bir dön bak kendine.

Neden ben? diye sor.

Suçu kaderine atmak kolay. 

Ama bu hayatı kaderin değil sen yaşayacaksın, unutma. 

Sen daha kendine bir şans vermeye korkarken kaderin neden sana şans versin?

Şimdi bu sayfayı kapat.

Kendine bir kahve yap. Bol kahve, biraz süt tozu, az şeker.

Bir sigara yak.

Ve düşün.

Kaderini.

Seçimlerini.

Hayatını.


Hadi eyvallah...